حسن علیشیری
ترانه‌سرا، نمایشنامه‌نویس و مترجم
حسن علیشیری
ترانه‌سرا، نمایشنامه‌نویس و مترجمرضا یزدانی بر روی صحنه
رضا یزدانی خواننده‌ی خوبی‌ست. گذشته از رفاقت چند ساله- که او رفیق خوبی هم هست- کارهایش را بسیار دوست دارم. صدای خش‌دار و گرفته‌اش، که خوشبختانه بوی تقلید نمی‌دهد و مال خودِ خودش است، هم به ترانه‌های عاشقانه می‌آید و هم ترانه‌های اجتماعی و معترض! از همان شبی که در پیاده‌روهای یوسف آباد، ماکت اولیه‌ی کارهایش را از آن واکمن تاریخی یغما گلرویی شنیدم، هوادار صدایش شدم. بعدها فهمیدم که پیش از آن آلبومی از غزل‌های مولانا به نام «شهر دل» نیز از او منتشر شده. هرچند برای من رضا یزدانی از «پرنده بی پرنده» شروع شد. آلبومی که در ابتدا «غیرمجاز» نام داشت و بعدها «پرنده بی پرنده» شد. در حال و هوای موسیقی آن روزها، «پرنده بی پرنده» مثل معجزه بود. بماند که بعدها به این نتیجه رسیدم که تنظیم‌های حمید صدری چندان هم راک نبوده و بعضی تاکیدات رضا روی واژه‌هایی مثل «شب» بیش از اندازه بوده و... هرچه که بود «پرنده بی پرنده» با «کافه نادری» و «لاله‌زار» به حافظه‌ی جمعی عده‌ای پیوست که در آن وانفسا -چه فرقی می‌کند اگر بنویسم این وانفسا- به دنبال موسیقی و شعر و صدای متفاوت بودند. رضا یزدانی و یغما گلرویی برای دو ترانه‌ی این آلبوم، جردن و لاله‌زار کلیپ هم ساختند. اما متاسفانه این کلیپ‌ها، به دلیل کیفیت پایین، کمکی به بیشتر شنیده شدن ترانه‌ها نکرد تا رسیدیم به آشنایی مسعود کیمیایی با این آلبوم و علاقه‌مندی او به صدای رضا...
بازی در فیلم «حکم» و خواندن ترانه‌های فیلم، به ویژه ترانه‌ی درخشان «حکم» بر روی ملودی «لاله‌زار» باعث شد رضا یزدانی بیش از پیش دیده و شنیده شود. فروش آلبوم «پرنده بی پرنده»، چند سال پس از انتشار اولیه، ناگهان اوج گرفت و رضا یزدانی به یکی از خوانندگان موفق روز بدل شد. بعد از «حکم» رضا در «رئیس» هم نقش خود را بازی کرد و خواند. گذشته از کیفیت سینمایی این دو فیلم، که شخصاً هیچ کدام را نمی‌پسندم، حضور موسیقی و صدای متفاوت رضا یزدانی در سینما اتفاق خجسته‌ای بود.
آلبوم بعدی رضا یزدانی «والیوم ده» نام داشت که به دلیل مجوز نگرفتن این قطعه، به «هیس» تغییر نام داد. این‌بار رضا، علاوه بر ساخت ملودی‌ها، تنظیم را خود بر عهده گرفت. در ادامه‌ی همکاری او با یغما گلرویی، تمام ترانه‌های این آلبوم همچون «پرنده بی پرنده» از کارهای یغما بود. ترانه‌های «برج»، «شمال» و «کارتون» بیش از دیگر ترانه‌های این آلبوم مورد توجه قرار گرفت.
آلبوم تازه‌ی او باز هم ترانه‌های یغما، و این بار تنظیم دوست خوب دیگرم، بهروز پایگان آماده شده و در انتظار مجوز ارشاد است. گویا قرار است نام آلبوم «نگران خودمم» باشد. او در کارهای تازه‌اش متفاوت‌تر از دو آلبوم قبل خوانده، موسیقی هم با تنظیم بهروز حال و هوایی دیگر دارد. نمی‌دانم کی این کار به بازار می‌آید، اما بی‌تردید شنیدنش را به همه توصیه می‌کنم...
**
همه‌ی این‌ها را گفتم که به اینجا برسم که «رضا یزدانی» برای نخستین بار به صورت رسمی بر روی صحنه خواهد رفت. از 17 تا 22 آبان او به همراه مانی رهنما، علی‌رضا عصار و مهران مدیری در سالن وزارت کشور کنسرت خواهد داشت. علی‌رغم برخی حاشیههای عجیب و غریب این کنسرت، امیدوارم حضور این هنرمندان در کنار هم کمکی به اوضاع به هم ریخته‌ی موسیقی پاپ کند. برای «رضا یزدانی» عزیز هم از ته قلب آرزوی موفقیت دارم. امیدوارم بعد از رفتن به این کنسرت مجالی دست دهد تا گزارش مختصری از آن را اینجا بنویسم.
**
پ.ن: برای رزرو و خرید آنلاین بلیت می توانید به این سایت مراجعه کنید.
پ.ن۲: الان که این مطلب را می‌نویسم دو ماه از کنسرت رضا گذشته، در گشت و گذارهای اینترنتی به این دو وبلاگ و خاطره‌ی نویسندگان خوبش از کنسرت رضا رسیدم. شما هم بخوانید. جالب است:
سلام
امیدوارم شاد و سلامت باشی
با مطلبی به نام "تقدیر" به روزم
وقت خوش
روزگارتلخ نبود
یا
بود
نه گریه تمام می شود
نه لبخندی که یعنی حال مان خوب
هیچ مشکلی نداریم
باورکن!
روزگارتلخ نبود
ما ادامه ی کون خیاریم.
حسن مهربانم
کوتاهیم راببخش
به دیدنت اشتیاق بود باورکن اما... درد ِکهنه دارد روزهایم رامی خورد و...چاره یی نیست
کنسرت رضا شادم کرد لیاقتش بود اما زودترازاین ها می بایست
جای مراخالی کن به همه که می شناسم سلام برسان
به امید دیدار
سلام چقدر اینجا زیباست
من بدقولی کردم ولی حالم بددددد
حالا هم به روزم خوشحال می شم سر بزنی
سلام
بار قبل راجع به کنسرت رضا چیزی نگفتم
واقعا اتفاق خوشی است
به امید روزی که به تنهایی کنسرت دهد
و به امید روزی که ...
همانطور که می دونی او را بی اندازه دوست می دارم
او را با پرنده بی پرنده شناختم همان وقتی که این آلبوم منتشر شد بهار 82 و بیشترین علتی که من را به سمت آلبومش جذب کرد ترانه های یغما و دکلمه های او بود ولی وقتی که آلبوم را خریدم از رضا نیز خوشم آمد تا جایی که به یاد ندارم تا به حال آهنگ هایش را چند بار گوش داده ام و همیشه صدایش در ذهنم تکرار می شود و وقتی که ترانه ای از یغما را می خوانم آن را با صدا و موسیقی او در ذهنم متصور می شوم
البته بعدها که شهر دل را خریدم متوجه شدم که علاقه ام به او به خواندن ترانه های یغما ختم نمی شود چرا که آن را نیز البته نه به اندازه ی دیگر آثارش ولی خیلی دوست داشتم
به شدت مشتاق شنیدن آلبوم جدیدش هستم
وقت خوش
جالب است که من رضا را از شهر دل می‌شناختم و به‌نظرم آلبوم خوبی هم بود، هرچند که سه چهار آهنگ بیشتر نداشت و بقیه تکرار قبلی‌ها بودند. پرنده بی پرنده اتفاق خوبی در ترانه و گاهی ملودی بود و متفاوت با کارهای بازار. اما موسیقی کاملاً پاپ بود و این ادعای رضا که راک می‌خواند به‌نظرم کلاً بی‌ربط است. (آلبوم سوم شاهد این مدعاست و نیازی به بحث نیست). اما مهم‌تر از همه این است که رضا یزدانی یک ملودی‌ساز نسبتا خوب، تنظیم‌کننده‌ی مبتدی و خواننده‌ای بسیار بد است. این‌ها هم بد و بیراه نیست. کسی که در ضبط استودیویی و بعد از کلی تکرار و ماله‌کشی باز هم فالشی دارد قطعاً خواننده‌ی خوبی نیست (اگر اصلاً خواننده به حساب بیاید). حالا این کنسرت که فاجعه‌ی بشری بود. مگر می‌شود این‌قدر بد خواند و این‌قدر سردرد به شنونده داد. اگر در اجرای مانی باید دنبال فالشی‌ها می‌گشتیم و گاهی هم پیدا می‌کردیم، در اجرای رضا باید تمام وقت، مترصد دریافت یک نت صحیح می بودیم. اجرای بسیار بد نوازنده‌ها هم که مزید بر علت بود... فقط این را هم بگویم که حضور رضا در فیام‌های کیمیایی بیشتر یک شوخی‌ست با سینما، با مردم و با خود کیمیایی که کلاً اهل شوخی شده یا اصلاً شوخی شده است.
کنسزت را رقتیم جانات خالی البته قطعل خودتان رفتید اما حیف که علی رغم اصرار مردم چشمان رضا بسته نشد
سلام..
ما هی می آییم اینجا و شما هم هی نمی آیید!
لینکتان کردم که این سیکل را فراموش نکنم...
با ؛تهمت؛ به روزم...
سلام برادر
خوبین
اول اینکه به روز بودم بیا و بگو
دوم اینکه انتخاب ترانه های ایشون خیلی خوبه رضا یزدانی رو می گم
اجرای کار تیتراژ مرگ تدریجی یک رویا
یه اثر شنیداری خوب تو یک سال اخیر از قلم افتاده
این اقایی که بالا گفته رضا خواانده بدیه بعید میدونم چیزی سر در بیاره از موسیقی.کنسرت هم منم رفتم.اجرای ترانه جدید خلیج فارس واقعا عالی بود.
دوستی که این نظر رو داده، آرش افشار، موزیسین، ترانه سرا و اتفاقا خواننده‌ی خوبیه و در مورد رضا، که اتفاقا از دوستانش هست، نظر شخصیش رو گفته. شما می تونید با نظرش موافق یا مخالف باشید اما بعید می دونم بتونید سواد و درکش از موسیقی رو زیر سوال ببرید
سلام
رضا یزدانی دوست خوب شماست و خواننده محبوب من
از اینا گذشته یه جا خوندم که به شکل خوبی از فرهاد خواننده بت من تمجید کرده بود امیدوارم این رسم احترام به پیشکسوت و بزرگان بین بقیه آقایون هم باب بشه