هر سال، این روزها، در وبلاگم بهاریه مینویسم. امسال به جای آن، این چند شعر بهاری تقدیم به همهی دوستانی که چشم به امید بهار پیش رو دارند، با دلی امیدوار و قلبی صبور و قدمهایی با استقامت!
ناگفته پیداست که این شعرها و تمام شعرهای عاشقانهام پیشکشیست به همسرم،روشنک، که روشنایی همیشهی زندگیام بوده و هست.... و کودکی که در راه است!
نه!
سال تحویل نشده
تو را دیده ماهی قرمز
که جُم نمیخورد!
××
دق میکند
شاخهنبات از حسادت
حافظ را که به دست میگیری!
××
آسمان به زمین نمیرسد
اما دیدن اشکهای تو هم ساده نیست
گلها را تو آب بده
پیازها را من پوست میکنم!
××
به خانه خوش آمدی
بنفشهی من!
بهار به پیشوازت هفتسین چیده
حسن علیشیری
اسفند 1388